Raften in de Nijl!

Hallo iedereen!

Even een update vanuit Maska, Uganda!
Woensdag begon iets wat hectisch. Om 9 uur moesten we op kantoor zijn, dus Liore en ik hadden om kwart over 8 onze wekker gezet. Nog geen 5 min later wordt Laura gebeld door Tom van Chedra waar we blijven. Op de telefoons van Laura en Leonie was het dus inmiddels 9:30! Er was iets fout gegaan met het uur verschil doordat we onze batterijen en simkaarten hadden verwisseld, oops! Gelukkig vonden ze het niet erg en zijn we kei snel naar het project gegaan. Niet dat ze haast hadden want ze zaten nog allemaal lekker te chillen in kantoor. Er was uiteraard nog tijd voor een gebed en om een stuk voor te lezen uit de bijbel. Ik nam het dit keer op me om een stuk uit de NLe bijbel voor te lezen. Ik wist totaal niet waar ik moest zoeken, maar volgens mij werd het goed gewaardeerd.
De zelfde tekst werd door Vivien in het Engels voorgelezen. Leonie had nog een passend eindgebed en dan konden we eindelijk op pad. Per boda naar St Bruno school. We stonden voor een klas met ongeveer 40 kinderen, die erg stil en verlegen waren. We wilden het over ‘’’peer pressure’’ gaan hebben. We begonnen met een rollenspel, maar er kwam weinig reactie vanuit de kinderen.
Tom had dit goed in de gaten en begon wat in het Lugandees te brabbelen en verzon een simpel spelletje waarbij ze hilarisch aan het lachen waren. Vervolgens nog meer info gegeven en als einde een quiz. Ik had bedacht om ze te belonen voor ieder goed antwoord, zodat ze wat meer gemotiveerd zouden zijn. Lang leve de Barbie en bob de bouwer stickers die ik van mijn buren Toon & Netty heb gekregen! Hier hadden ze wel oren naar. Iedereen deed supergoed mee, ik was als een dolle in de klas aan ’t rennen om ze van een sticker te voorzien. Uiteraard gingen de allergrootste stickers er als eerste vandoor, op hun hand, jurk schriftje enz. , prachtig om hun blije gezichtjes te zien! Het plan was om hierna naar een dovenschool te gaan, maar dit ging helaas niet door. Erg jammer! Nu moesten we de middag doorbrengen op het kippenproject, grrr. We kregen een fantastische klus om de begane grond van het kippenhuis schoon te maken, zodat ze daar ook kippen konden plaatsen. Wat een zooi, overal veren, touw en POEP! Maar we hebben onze beste beentje voorgezet en een hoop gelachen, hierna nog wat met stenen gesjouwd, dat is nooit weg natuurlijk! Als eind klus moesten we eieren rapen uit de hokken tussen 500 hysterische kippen, hierna waren we klaar. Heerlijk nog in de tuin relaxed met zn allen en grondig gewassen! S avonds lekker uiteten geweest bij Cafe Frikandelle.

Die donderdag werden we wakker door regen!!! Inderdaad, verschrikkelijk. Tom vertelde dat we naar het project konden als het droog was, want we zitten midden op een heuvel wat dan een grote modderpoel wordt. Rond 12 uur zijn we naar het project gegaan toen het weer droog was. Daar aangekomen hebben we een les voorbereid over HIV. Hierna gingen we op pad, als eerst naar de St. Joseph school, dit is een reguliere school, we stonden voor 2 klassen gepropt in 1 lokaal..lekker gezellig!
We hebben dezelfde les gedaan over ‘’Peer pressure’’, dit keer wat beter voorbereid en wat we konden verwachten. De stickers sloegen uiteraard in als een bom! Hierna werden we in een auto gepropt met z’n allen op weg naar het revalidatie centrum. Ik wist niet wat ik zag, zo groot en mooi. Hier hebben ze dus een soort van dagbesteding, wonen en school op een groot terrein. De kinderen hier zijn lichamelijk beperkt of verstandelijk en veel zijn er doof. De les over HIV ging erg goed, met hulp van Jude die af en toe deed vertalen. Na de les vroeg ik aan Jude of we meteen weer weg moesten of dat er nog tijd was om even met de kinderen te spelen. Nou ik liet de meegebrachte ballonnen zien en stickers en ze gingen allemaal LOS! Zo fijn om ze zo blij te zien met zoiets kleins. Zelfs de stoere jongens daar waren helemaal in hun hum met de Barbie stickers. Mijn oog viel meteen op een jongen met syndroom van Down die zich helemaal had afgezonderd. Ik had ‘m uiteindelijk gevonden en onder geplakt met stickers en een ballon gegeven, hij vond het fantastisch!
De directrice was ook erg tevreden en verzocht ons vriendelijk zeker snel weer terug te komen.
Een topdag dus!

Vrijdagochtend zijn we vroeg vetrokken naar Kampala om daar in de Red Chilli hide away hostel te verblijven. Dit is ongeveer 4 uur rijden. Daar aangekomen wilde de rest van de groep, we waren met ongeveer 12 man, Kampala in. Hier hadden Laura en ik weinig zin, en zijn hier gebleven. We hadden als snel het zwembad gespot en zijn hier heel de middag gebleven, lekker op de ligbedden, heerlijk met een biertje in de hete zon! Uit het niets kwam er opeens een aap tevoorschijn, als snel waren dat er een stuk of 10 die om ons zwembad heen wandelde, geweldig! Hier genoten van een heerlijke warme douche en een echte wc! Heerlijk gegeten met z’n allen van zelfgemaakte pizza’s in het restaurantje. Je ziet hier enorm veel Engelsen en Schotten die dit soort zaakjes runnen btw.
Laura, Liore en ik sliepen op de slaapzaal tussen alleen maar Engelsen! Veel jongens die druk bezig waren hun haar te föhnen en te stijlen, ik kwam niet meer bij. Na het eten nog een reggae dans café ingedoken met een groep, hilarisch! Wat een muziek, daar kan ik toch niet op dansen! De lokale bevolking probeerde erg veel indruk op ons te maken. Na een kleine discussie met 2 Engelse gasten op de slaapzaal zijn we gaan slapen. S ochtends vroeg werd ik wakker om 6 uur door weer die Engelse gast, die uiteraard hun haren weer moesten stijlen etc. De bus was er de volgende ochtend een uur eerder, daardoor moesten we snel haasten!

Afijn, het raften in de Nijl was FANTASTISCH! We zaten in een boot met Niek, Olivier, Joyce, Laura, Fabian en Nicky. Heerlijk gelachen met z’n allen. Onze instructeur heet Paulo, die vent is zo getraind en gespierd. Nadat we alle commando’s hadden geleerd en geoefend gingen we dan. Het was dan ook zo eng als de boot op je viel, ik lekker slim met mijn lenzen in.. Bij de eerste rapid zei paulo, you ‘’go down’’. Dan moet je in je boot zitten en tegen de metershoge golven in, en dan maar hopen dat je overeind bleef. Niks was minder waar, onze boot was zo om geflipt en daar lag ik, in de stroomversnelling. Gelukkig waren er veel rescue mannen die supersnel in kleine kajaks ronddreven, erg goed verspreid, zodat ze zo bij je waren en je aan hun kajak kon vasthouden en ze je naar je boot konden brengen. Een paar keer hadden we een rapid 5, deze noemde ze ‘’hardcore’’. De jongens in onze boot vonden dit natuurlijk fantastisch. De laatste rapid, was ook een 5. (een 6 is namelijk te gevaarlijk en daar gingen we dan ook omheen) en was genaamd als de ‘’Nile Special’’ en of die special was. Ik werd niet goed toen de boot om flipte, ik werd ver meegesleurd door ’t water en hapte naar adem. Op het gevoel deed ik mijn ogen open en daar kwam alweer een golf aan, haha geweldig. Maar het was een topervaring! Ik heb er echt van genoten. Als lunch ook lekker op de Nijl gegeten, stilstaand op het water, tussendoor lekker zwemmen waar dat kon. Beetje jammer van de paddel die ik tegen mijn oog kreeg, wat nu blauw/rood is. Na het raften een heerlijke BBQ met fijn knoflookbrood. Hierna zijn we teruggegaan naar de campsite van ’t raften. Laura en ik hadden een prima tent met 2 bedden erin. Onze tent was genaamd als ‘’Black necked’’. Nog even een biertje gedronken met Niek en Olivier en de film gekeken van ’t raften, waar ik stiekem filmpje van heb gemaakt met mijn camera dus die ga ik er nog ongetwijfeld opzetten. Zo dit was het alweer wel een beetje! Deze week een volle 5 dagen op het project voor Laura en ik, Leonie en Liore gaan dit weekend naar Murchison Falls. Laura en ik gaan het weekend erop. Liore is ook ziek geweest van het weekend, niet zo best. Maar nu gaat het gelukkig alweer wat beter Ik heb verder nog nergens last van..gelukkig.
Tot snel weer! Dikke kussen!